W po lityce gospodarczej oraz polityce innowacji termin „klaster” zwykle oznacza geograficzną k oncentrację działalności gospodarczej i innowacyjnej. Michael E. Porter definiuje klastry jako “geograficzne skupisko wzajemnie powiązanych firm i instytucji z określ onej branży”, które współpracują a jednocześnie konkurują ze sobą. Według tej popularnej definicji klastry wspierają rozwój gospodarczy poprzez specjalizację regionów – skupianie się na działalności, w ramach której firmy uzyskują większą produktywność po przez dostęp do zewnętrznych korzyści skali lub innej przewagi konkurencyjnej.
An alizy zawarte w niniejszym raporcie podważają utarte przekonania na temat czynników rozwoju i innowacji w obrębie klastra. Na podstawie najwię kszego tego typu mię dzynarodowego benchmarkingu ponad 140 organizacji klastrów i polityk klastrowych z dziewięciu państw europejskich stwierdzono, że wpływ ekonomiczny klastrów zależy od wielu czynników niepowiązanych ze specjalizacją regionów poprzez koncentrację geograficzną klastra. Doskonałość w zarządzaniu klastrem i oferta oraz częstotliwość usług powiązanych dl a przedsiębiorstw stanowią istotne czynniki determinujące jego oddziaływanie na otoczenie . Analizy organizacji klastrów i polityk klastrowych również wskazują na wiele innych czynników kluczowych dla rozwoju i charakterystyki klastra
Co zawiera publikacja
1 Wstęp
2 Wyniki benchmarkingu organizacji zar ządzających klastrem
3 Wyniki benchmarkingu programów klastrowych
4. Rekomendacje w zakresie polityki
Autorzy
Opis programów klastrowych
